අම්මටයි..අප්පච්චිටයි!

     මිදුලේ වැලි මලිගාවෙ 

     සක්විති පදවිය ලබන්න​

     ගල් වැට ළඟ වාඩිවෙලා 

     සඳ පායන හැටි බලන්න​

     නැළැවිලි ස්වරයෙන් අම්මා සිත්තම් කල​

     හීනය නොවෙදෝ මල් ඵල ගැනුනේ

     ලෝකය දකින්න එහි සැරි සරන්න​

     අප්පච්චී නුඹ දුන්නු පියපත්

     නිදහස හා නොසැලෙන වීරිය​

     නොවෙදෝ අද මේ වැජඹෙන්නේ

                                                                                                මං හන්දා හෙළු දහදිය බිඳුවල​

                                                                                                මට හැන්ගූ දුක් කඳුලු බිංදු වල​

                                                                                                උතුරා ගැලු, මට දුන් ඒ සෙනෙහෙට​

                                                                                                අම්මේ, අප්පච්චී නුඹටයි මේ ජය​

නාඬන්.. පුංචි දෝණී!

    වැළපෙන්නී, සිහිසන්වී නිදන්නී
    අවදිවන්නී යළි
    ඉකිබිඳින්නී.. පුංචි දෝණී
    බෝනික්කියක නොව​
    සුරංනාවියක ඉල්ලා
    තාත්තාට කරදර නොදෙන් දෝණී..
    හත් දොහකට උඩදී
    මළගම් ගිය සුරංගනාවී ඉල්ලා
    වැලපුනා අති දැන්
    හිත හදා ගනින්
    රත්තරං දෝණී..
    උඹෙත් මගෙත් කඳුල නිවූ
    ඒ සුරංගනාවී
    සොයාගෙන එන්නට​
    යන්නට බෑ මට දිව්‍ය ලෝකේ
    තනිකර දමා මගෙ පුංචි දෝණී
    යමපල්ලන් අතර මේ ලෝකේ