සාගරය සේ තෙරක් නැතිවගෙයි, ආදරය මා සිතැති
කී අයම පලා යති
දැක කුණාටුවක පෙර නිමිති
මදනලයි ඈ ගෙවුනු දින
සැඩ සුළඟ වී අද හමන
පොළව කම්පා කල කුපිත
හේ, ගතු කියයි අද ඈටම
මල් වැස්ස එදා, අද මහ වරුසාව
තෙමෙමු අපි දෑත් පටලාන
කී ඈම, කලෙක, වැහිදාක
දොරගුලු වසාගෙන අද තදට
No comments:
Post a Comment